Klasztor

Kościół zbudowany w połowie XIII w. pierwotnie przeznaczony był dla zakonu franciszkanów. Bracia mniejsi żyli i pracowali tu do 1787 r., wtedy musieli opuścić klasztor z powodu dekretu Józefa II rozwiązującego zgromadzenia zakonne. Piętnaście lat później kościół oraz budynki przyklasztorne otrzymali benedyktyni.  Od tego czasu aż do 1948 r. to oni zarządzali kościołem i prowadzili szkołę średnią w mieście. Po ustaleniu się reżimu  komunistycznego mnisi musieli opuścić Sopron, powrócili tu dopiero w 1996 r. Aktualnie ich głównym zadaniem jest opieka duszpasterska oraz prowadzenie domu seniora, który mieści się w dawnych budynkach szkoły średniej.

Pochodzący z XIII-go wieku kościół z jedną wieżą jest jednym z  najwspanialszych zabytków gotyckich na terenie dzisiejszych Węgier.  Dwa herby umieszczone ponad wejściem odwołują się do historii kościoła, jeden przedstawia kozę - odniesienie do średniowiecznych donatorów, rodziny Geisel, drugi – św. Marcina związanego z Opactwem Benedyktynów w Pannonhalmie, któremu dziś podlega Sopron. Dwa elementy zespołu zasługują na szczególną uwagę: średniowieczna ambona na północnej ścianie kościoła i gotycki kapitularz w krużgankach. Fragmenty dawnej tęczy znajdują się w muzeum.