Stan obecny

Saint Maurice Monastery

Zespół budynków klasztornych, nieudostępnionych dla zwiedzających, jest podzielony na dwie części. Na piętrze znajdują się cele ojców, biblioteka oraz pokój wspólny. Na parterze ulokowano biura, kuchnię, jadalnię dla mnichów oraz osobną dla zwiedzających.

Miejsca udostępnione dla zwiedzających:

Zaułek pielgrzymów:

To małe podwórko obok kościoła, gdzie pielgrzymi mogą odpocząć. Stąd grupy turystyczne rozpoczynają zwiedzanie. W zaułku można podziwiać ikonę Św. Gunther’a.

Na środku podwórka znajduje się sklep, w którym sprzedawane są produkty bededyktyńskie. Ponadto organizowane są tam degustacje, podczas których można spróbować konfitur, herbat ziołowych itd. W sklepie sprzedawane są także bilety wstępu.

Kościół:

Kościół przy Klasztorze Św. Maurycego został odbudowany w 1754 r. Niestety nie posiadamy zbyt wielu informacji o średniowiecznej bryle budynku. Po inwazji tureckiej w 1696 roku z całego kompleksu klasztornego zostały tylko ruiny. Ostała się jedynie niewielka część ołtarza. W 1902 roku podczas wykopalisk archeologicznych odnaleziono fragmenty posadzki oraz nagrobków.

W kościele znajduje się ołtarz główny oraz dwa ołtarze boczne. Na obrazie umieszczonym w ołtarzu głównym, autorstwa Ignac’a Poligner’a, został przedstawiony król Stefan z małżonką powierzający klasztor protekcji Św. Maurycemu. Złudzenie perspektywicznej głębi na obrazie tworzy tłum męczenników ze Św. Maurycym na czele. Powyżej znajduje się trójca święta wraz z Najświętszą Maryją Panną w koronie. Ponadto ołtarz główny został wzbogacony o figury węgierskich świętych: Św. Emeric’a oraz Św. Ladislaua’a, a także mniejsze przedstawienia czterech Ewangelistów.

Jeden z ołtarzy bocznych jest dedykowany Najświętszej Maryi Pannie. Autorstwo obrazu umieszczonego w ołtarzu, znanego jako Immaculata (Niepokalana), jest przypisywane Ignacowi Pollingerowi. Jednak z uwagi na spore różnice stylowe pomiędzy obrazem z ołtarza głównego, a Immaculatą, można przypuszczać, że autorem jest inny, nieznany nam malarz. Podobne wątpliwości dotyczą obrazu, który znajduje się w ołtarzu Św. Benedykta. Poza tym w kościele warto zobaczyć ambonę, obraz przedstawiający Św. Gerharda oraz obrazy węgierskich Świętych.

Historyczny park:

Park został założony w XIX wieku przez O. Fabiana Szeder’a. Inspiracją dla mnicha był popularny w tym czasie typ ogrodu angielskiego. Mimo zniszczeń, jakim ogród uległ na przestrzeni lat, zachował florę charakterystyczną dla rejonu gór Bakony. W 1981 roku został wpisany na Kartę Florencką jako podlegający ochronie ogród historyczny. W 2003 roku park został poddany kompletnej renowacji. Odremontowano ścieżki spacerowe oraz zamontowano tabliczki informacyjne dla turystów.

Ogród ziołowy:

Klasztorny ogród ziołowy jest zaliczany do będących pod ścisłą kontrolą ogrodów biologicznych. Turyści mają możliwość zwiedzić ogród razem z przewodnikiem. Tabliczki informacyjne umożliwiają zapoznanie się z dwudziestoma gatunkami uprawianych w ogrodzie ziół. Ponadto zwiedzający są zapoznawani z praktykowanymi przez mnichów technikami zbioru i uprawy ziół.

Introligatornia:

Istotną częścią klasztoru Benedyktynów są pracownie, dzięki którym mnisi mogą produkować i sprzedawać swoje wyroby. Jedną z nich jest introligatornia, która została udostępniona dla turystów. Zwiedzający mogą obejrzeć tradycyjne materiały i narzędzie introligatorskie oraz zapoznać się z etapami produkcji książki. Grupy zorganizowane mają możliwość wzięcia udziału w warsztatach introligatorskich, podczas których każdy może związać swój własny notes.

Dom gości:

Św. Benedykt w swojej nauce głosił, że mnisi powinni gościć wiernych tak jak robił to Chrystus. Klasztor Św. Maurycego posiada dwa domy gości, oferujące różny standard zakwaterowania. Jeden z nich jest przeznaczony dla większych grup wiernych. Znajduje się w nim siedem pokojów dwuosobowych z prysznicem, sala konferencyjna oraz kuchnia. Wolontariusze pracujący w ogrodzie (w okresie od marca do października) mają zapewnione darmowe zakwaterowanie oraz posiłki.